نوشتهٔ پیشتاز | 2025-10-14

روزبه‌روز تعداد بیشتری از مردم ایران فست‌فود را با غذاهای سنتی جایگزین می‌کنند و این روند از هزینهٔ فزایندهٔ زندگی، تغییر سلیقهٔ مصرف‌کنندگان و افزایش آگاهی در مورد سلامتی نشأت گرفته است.

آنچه ابتدا حکم ضرورت اقتصادی داشت اکنون بیشتر نوعی احیای سنت‌های فرهنگ قلمداد می‌شود و باعث پیوند دوبارهٔ مردم با میراث آشپزی‌شان شده است.

فست‌فود، که زمانی نماد راحتی و زندگی شهری مدرن بود، دارد از دسترس بسیاری از خانواده‌ها خارج می‌شود.

تورم باعث افزایش قیمت مواد غذایی وارداتی و غذاهای رستورانی شده و مصرف‌کنندگان را به‌سمت مواد غذایی ارزان‌تری مانند غلات، سبزیجات و حبوبات واداشته که اساس آشپزی سنتی ایرانی است.

به‌ویژه خانواده‌های شهرنشین کمتر به پیتزافروشی‌ها و ساندویچی‌ها می‌روند و به غذاهای خانگی روی آورده‌اند که هم مغذی و هم کم‌هزینه‌اند.

کارشناسان تغذیه می‌گویند غذاهای سنتی ایرانی عموماً فیبر بالایی دارد، حاوی مواد تشکیل‌دهندهٔ تازه و فصلی است و فاقد شکر و نمک و چربی زیاد فست‌فودهای غربی است.

غذاهای سنتی مایهٔ غرور ایرانیان است

این تغییر روند نه‌تنها مفید است بلکه جنبه‌ای فرهنگی نیز دارد.

بسیاری از جوانان ایرانی، خصوصاً در شهرها، با حس غرور و هویت ملی به استقبال غذاهای سنتی محلی می‌روند.

رستوران‌های زنجیره‌ای متخصص در غذاهای ایرانی و همچنین رستوران‌های محلی کوچک شاهد افزایش مشتریانی هستند که برای اصالت غذاهای ایرانی در مقایسه با برندهای جهانی فست‌فود ارزش بیشتری قائلند.

مسئولان و کسب‌وکارهای محلی برای حمایت از این روند، ترویج غذاهای ایرانی را به‌شکل فعال‌تری آغاز کرده‌اند.

مصطفی فاطمی، مدیرکل توسعهٔ گردشگری داخلی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، گفت: «برای معرفی پیشینهٔ تاریخی و بازآفرینی غذاها، تاکنون چند جشنوارهٔ خوراک‌های باستانی در شیراز و زاهدان برگزار شده است.»

او در اوایل مهرماه به ایرنا گفت: «در مسابقات جهانی خوراک حضور فعال داریم و اکنون فعالان این صنف در نمایشگاه خوراک در کشور ترکیه شرکت کرده‌اند.»

فاطمی همچنین گفت مقام‌های محلی با همکاری صنف رستوران تلاش می‌کنند دسترسی به غذاهای محلی را گسترش دهند.

وی افزود: «به‌دنبال این هستیم تا رستوران‌داران در شهرها و استان‌ها غذاهای بومی به مردم عرضه کنند. در این زمینه تعدادی از رستوران‌داران در استان‌های گیلان و کرمانشاه پیشرو هستند و بسیاری از استان‌های دیگر هم در این مسیر قرار گرفته‌اند.»

اکنون که ایرانیان بیشتری به غذاهای سنتی روی آورده‌اند، خوراک خانواده‌ها از این طریق تأمین می‌شود، هویت و فرهنگ ایرانی تقویت می‌شود، و اقتصاد غذاهای محلی نیز مورد حمایت قرار می‌گیرد.

شاید روندی که ابتدا در پاسخ به چالش‌های اقتصادی آغاز شده بود اکنون محرک احیای ماندگار آشپزی ایرانی باشد.