نوشتهٔ فریبا راد | 2025-04-07

رژیم ایران با افزودن پایگاه‌های نظامی آمریکا به فهرست اهداف خود و تداوم ممانعت از انجام وظیفهٔ بازرسان بین‌المللی در نظارت بر برنامهٔ غنی‌سازی اورانیوم این کشور، رویارویی خود را با غرب تشدید کرده است.

یک مقام ارشد ایرانی در ۱۱ فروردین به تلگراف گفت فرماندهان نظامی ایران تحت فشار قرار گرفته‌اند تا حملات بازدارنده‌ای علیه پایگاه دیگو گارسیا انجام دهند؛ این پایگاه مشترک آمریکا و انگلیس در اقیانوس هند واقع شده و شماری از بمب‌افکن‌های راهبردی را در خود جای داده است.

رژیم ایران از طریق رسانهٔ دولتی پرس‌تی‌وی به تشریح جزئیات آسیب‌پذیری‌های احتمالی تأسیسات دریایی و آرایش بمب‌افکن‌های پایگاه دیگو گارسیا پرداخت و مدعی شد این پایگاه در محدودهٔ برد موشک‌ها و پهپادهای ایران قرار دارد.

هدف این تنش‌ها مانع‌تراشی در نظارت بر برنامهٔ هسته‌ای ایران است و در شرایطی مطرح می‌شود که تهران با وجود پیشنهادهای ایالات متحده و کشورهای اروپایی حاضر به شرکت در مذاکرات جدی دربارهٔ برنامهٔ هسته‌ای خود نیست.

در سال ۱۴۰۲، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تأسیسات فوردو در نزدیکی تهران ذرات اورانیوم غنی‌شده تا سطح ۸۳/۷ درصد شناسایی کردند؛ این سطح نزدیک به آستانهٔ ۹۰ درصدی لازم برای تولید سلاح‌های هسته‌ای است.

علی خامنه‌ای، رهبر ایران، مذاکرات مستقیم با واشنگتن را مردود دانسته و آن‌طور که رسانه‌های دولتی نقل کرده‌اند، به ادبیات همیشگی «تاکتیک‌های فریبکارانه برای سلطه بر ایران به‌جای حل اختلاف» رجوع کرده است.

اول موشک، بعد قدرت

آنچه به تنش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی افزوده شده این است که رژیم ایران اخیراً ۱٫۰۰۰ تن ترکیبات پیشران موشک از چین وارد کرده است.

به گزارش فایننشال تایمز، پرکلرات سدیم پس از تبدیل به پرکلرات آمونیوم برای تولید دست‌کم ۲۶۰ موشک میان‌برد خیبرشکن یا ۲۰۰ موشک میان‌برد حاج قاسم کافی است.

خرید این حجم از مواد اولیه نشان می‌دهد که تهران از طرفی در حال تجدید ذخایری است که در اثر حملات اسرائیل به ایران در آبان ۱۴۰۳ از بین رفته و از طرف دیگر برای رویارویی‌های آتی آماده می‌شود.

به‌گفتهٔ تحلیلگران، در همین اثنا بحران انرژی در داخل ایران نیز در اثر فساد ساختاری و سوءمدیریت منابع رو به وخامت است.

کشور ایران با وجود ذخایر فراوان نفت و گاز، با کمبودهای همیشگی انرژی روبه‌روست که دلیل عمدهٔ آن سرازیر شدن منابع به‌سمت پروژه‌های نظامی و گروه‌های نیابتی منطقه به‌واسطهٔ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

عمود شکری، کارشناس بخش انرژی ایران، به پیشتاز گفت: «نیروگاه عملیاتی [برق هسته‌ای] بوشهر و طرح‌های توسعهٔ برنامه‌ریزی‌شدهٔ آن برای تنوع‌بخشی به عرضه در نظر گرفته شده، اما شکاف‌های بودجه‌ای، محدودیت‌های فنی و تحریم‌ها مانع پیشرفت است.»

«پروژه‌های هسته‌ای، حتی اگر به‌طور کامل محقق شوند، تنها بخش کمی از کسری برق ۱۲٫۰۰۰ مگاواتی که نتیجهٔ فرسودگی نیروگاه‌های حرارتی و افزایش تقاضاست را کاهش خواهند داد.»

شکری گفت: «با توجه به سابقهٔ ایران در پیشبرد توانمندی‌ها علی‌رغم توافق‌های بین‌المللی و همچنین وصول گزارش‌های اطلاعاتی مبنی بر بررسی طرح‌های سلاح‌های هسته‌ای سریع، توافق هسته‌ای جدید می‌تواند تهدیدهای هسته‌ای این کشور را کم کند، اما آنها را از بین نخواهد برد.»

وی افزود: «توافق‌های قبلی دارای بندهای پایانی برای اجازهٔ گسترش تدریجی غنی‌سازی بود و سابقهٔ جمهوری اسلامی در تدارکات پنهانی هم مؤکد خطرات پیوستهٔ گسترش [سلاح اتمی] است.»