رسانه
نارضایتی خاموش جامعهٔ شیعهٔ لبنان از حزبالله
اگرچه بسیاری از شیعیان لبنان بهدلیل ترس از اقدامات تلافیجویانه تمایلی به اعتراض ندارند، اما اعضای این جامعه بهشدت از تشدید درگیریها توسط حزبالله ناراضی هستند.
نوشتهٔ نهاد طوبالیان |
بیروت -- فعالان میگویند که بسیاری از لبنانیها از ترس اینکه مبادا اقدامات حزبالله منجر به جنگی تمامعیار با اسرائیل شود، بهصورت انفرادی و بهعنوان بخشی ازکارزارهای سازماندهیشده در رسانههای اجتماعی به این حزب مورد حمایت ایران اعتراض میکنند.
هدف یکی از این کارزارها با عنوان «شیعیان علیه جنگ» که در روز ۱۰ دی در فیسبوک راهاندازی شد، نشان دادن مخالفت تعداد زیادی از شیعیان لبنان با آن چیزی است که آنها ماجراجوییهای بیملاحظهٔ حزبالله توصیف میکنند.
عوامل بسیاری وجود دارد که اعتراضات مردمی علیه اقدامات حزبالله را پیش میبرد. مهمترین آنها این است که لبنان برای پیامدهای یک جنگ احتمالی آماده نیست.
عامل دیگر، قدرت نظامی نابرابر اسرائیل و حزبالله است که در صورت وقوع جنگ عواقب ویرانگری برای لبنانیها بهدنبال خواهد داشت و احتمالاً شامل تشدید بحران فلجکنندهٔ اقتصادی کشور میشود.
جنوب سوید، که کمتر از یک هفته پس از حملهٔ تروریستی ۱۵ مهر حماس به اسرائیل از شهر مرزی الضهیره آواره شد، از جسورترین منتقدان حزبالله است.
او به شبکهٔ الفاصل وابسته به پیشتاز گفت: «من از حزبالله ناراضی هستم و نسبت به هر کاری که این حزب انجام میدهد اعتراض دارم؛ چرا که این ما هستیم که تاوان اقدامات بیملاحظهٔ آن را میپردازیم.»
«حزبالله تا چه زمانی میخواهد ما را در جنگی که هیچ ربطی به ما ندارد، گروگان نگه دارد؟»
او گفت: «حزبالله مرزهای خود با اسرائیل را باز کرده است و در این جنگ مداخله میکند، ما را از خانههایمان آواره میکند، و ما را مجبور میکند در شرایطی که نیازمند کمک هستیم در کلاسهای مدارس زندگی کنیم.»
«من تنها شهروند لبنانی ناراضی نیستم؛ حتی حامیان و جنگجویان حزبالله هم ناراضی هستند و میگویند که این حزب آنها را فریب داده و کاری کرده که آنها فکر کنند جنگ یک هفته طول میکشد، اما جنگ اکنون وارد چهارمین ماه خود شده است و پایانی برای آن دیده نمیشود.»
نگرانی جامعهٔ شیعیان
علی الأمین، نویسنده و کنشگر سیاسی، گفت: «نگرانی زیادی در میان جامعهٔ شیعه دربارهٔ احتمال وقوع جنگ وجود دارد و آنها بهدلیل تأثیرات گستردهٔ جنگ بر همهٔ جنبههای زندگی مردم، مشتاق آتشبس هستند.»
او به الفاصل گفت: «جامعه هر روز بهای درگیریهای جاری را میپردازد. نارضایتی به سطح بالایی رسیده است، اما مردم از ابراز خشم خود میترسند.»
او گفت که حزبالله هیچگونه مخالفتی را برنمیتابد.
بهگفتهٔ سازمان بینالمللی مهاجرت، این خشونتها موجب آوارگی بیش از ۸۶ هزار لبنانی شده است.
یک منبع آگاه که بهدلیل نگرانی از امنیت خود نخواست نامش فاش شود، گفت که ساکنان آوارهٔ جنوب لبنان از تشدید طولانیمدت تنش به رهبری حزبالله مضطرب هستند.
او گفت که جامعهٔ شیعه لبنان ناتوان است و قادر به ابراز نارضایتی خود نیست و از ترس انتقامجویی حزبالله اعتراضات خود را بهجای آن که با صدای بلند مطرح کند، پشت درهای بسته زمزمه میکند.
داود فرج، یک کنشگر و از چهرههای اپوزیسیون، به الفاصل گفت که برخلاف حامیان جنبش امل که آشکارا و با صدای بلند از تشدید تنش حزبالله در مرز انتقاد میکنند، حامیان حزبالله بیقراری خود را ابراز نمیکنند.
بشاره خیرالله، نویسندهٔ سیاسی و بنیانگذار اندیشکدهٔ لبنانی دارالحوار، گفت: «احساس خشم شدیدی وجود دارد که با صدای بلند توسط مسیحیان و در خفا توسط سنیها ابراز میشود، اما شیعیان از انجام این کار میترسند.»
او گفت که عدم اعلام رسمی جنگ توسط حزبالله نشانهٔ بارزی است که این حزب از نارضایتی مردم آگاه است.
او به الفاصل گفت: «دلیل این نارضایتی آن است که توازن قوا بهنفع لبنان و حزبالله نیست؛ چرا که مشکلات اقتصادی موجب میشود که لبنانیها احساس ناامنی کنند.»
«این موضوع افکار عمومی لبنان را متحیر میکند: اصلاً چرا [حزبالله] باید یک جنگ را آغاز کند؟»